पिता जो हूँ..(मराठी)

पिता जो हूँ..(मराठी) 
शेवटी मी एक बाप.... 

कविता-1

बाल्यावस्थेत परतण्यासाठी

लेक माझी पाच वर्षाची
मी प्रयत्न करतो
तिच्यासारखाच होण्याचा
स्वतः:च्या बाल्यावस्थेत परतण्यासाठी.

मनोरंजन पार्कमध्ये
वाऱ्याच्या तालावर नाचणाऱ्या होडीत बसून
कडू लिंबाच्या झाडाची
सर्वात उंच डहाळी हाताने पकडून
लहान मुलांच्या आगगाडीतल्या
शेवटल्या डब्यात खिदळायचं आहे मला.

तीच नेहमीची लवकर घरी येण्याची तंबी
डोळ्यांची उघडझाप करणाऱ्या सोनेरी केसांच्या बाहुलीसाठी हट्ट
आणि त्यातच
दारा आड लपून
वाघासारखी डरकाळी फोडून
भिववायचं आहे आपलंच आपल्याला.

चिमुकल्या हातांच्या आधाराने
लोम्बकळायचे आहे मला
माझ्याच खांद्यांवर.

मूळ कविता- ब्रजेश कानूनगो
अनुवाद ---- अलकनंदा साने

०००००

कविता-2

टेलीफोनची घंटा

वाजतो आहे  फोन शेजारच़्या घरात
मुलाचा फोन असेल कदाचित

बायकोने टी व्ही चा आवाज बंद करुन
गैस वरुन प्रेशर कुकर उतरविला आहे
कान भींतीकडे लावले आहे
आत्ता  कुणीतरी येईल
देईल पचमढीहून फोन आल्याची बातमी
.
शेजाऱ्या कडे आज.
दाराला कुलूप आहे
आणि मुलाचा आवाज
जणू  घुमत  आहे
बंद घरात.

मूळ कविता ब्रजेश  कानूनगो
अनुवाद      ऱंजना मराठे , इंदौर

०००००

कविता-3

कोडं

ते होते
मी होतो
सर्व काही होतं

ते होते
मी होतो
सर्व वेग वेगळे

मी नव्हतो त्यामध्ये
माझ्यामध्ये ते नव्हते

आता मी आहे
ते आता नव्हे

वाचून दाखवतो पत्नीला
कुमार अम्बुज यांच्या कविता
ऐकवतात ते नईमचे नव गीत
धर्मयुगच्या एका अंकातून 

अरे मी आहे
ते पण आहे,

त्यांचासारखा मी
माझ्यासारखे ते
सर्व काही पूर्वीसारखे.

मूळ कविता-ब्रजेश कानूनगो
अनुवाद प्रयास मिलिंद खटावकर, हैदराबाद

०००००

कविता-4 
नकाशात कैलिफोर्निया शोधणारा बाप

चाळीस अक्षांश व
एकशे दहा रेखांशामधे
इथे जवळच आहे
हो हो इथेच आहे
कैलिफोर्निया

किती जवळ वाटतोय ह्या नकाशात !

फोन आला होता लेकीचा
छत्तीस तास उलटले तेव्हा
फार लांब आहे हो बाबा
कैलिफोर्निया!

इथेच कुठे,इंधन भरायला
उतरले असेल विमान
एकटीनेच काढले
पाच तास! पोरीने!

या जागेवर बदलायचे होते तिला विमान
बरंय, एकच बैग नेली तिने
तसे सामानाची बदली करायला
एयरवेजचे कर्मचारी उपलब्ध असतीलच.

बघावे जरा कसे आहे
हवामान कैलिफोर्नियाचे
पाऊस किती पडतो
हिवाळ्यामधे कितपत जाते येथील
किमान  तापमान!

या भागाला समुद्री वारे वाहतात केव्हा
उन्हाळ्यात इकडची जमीन तापत असते का!
कुणास ठाऊक ऋतु तरी असतात का कैलिफोर्नियात!

कोणची पिकं घेत असावे
शेतकरी येथील शेतांमध्ये
गहू ,तांदुळ मिळतच असतील तिकडच्या बाजारांमध्ये
.
मला प्रकर्षाने आठवली होती
दहावीत शिकलेली कविता
'खडतर आयुष्यात किती कष्ट'
जणू लाडकी लेक म्हणत आहे
नकाशाच्या रेघांवर फिरत असताना
एका बापाचा हात
पोरीच्या मस्तकाला पोहोचत आहे.

मूळ हिन्दी कविता   ब्रजेश कानूनगो
मराठी अनुवाद प्रयास  रविन्द्र भालेराव., भोपाळ

०००००

कविता-5

निरागस मूल चित्र काढतंय

स्वत:त मग्न लहान मूल चित्र
काढतंय..
इतकं गुंग त्यात
की ध्वनिक्षेपकाच्या भसाडया गोंगाटानं
ते विचलित नाही

कुठल्यातरी तीर्थक्षेत्रीं चेंगराचेंगरीत किती मेले,
वित्त मंत्रालयानं कितीजणांवर
टाच आणली,..
खासदार समर्थन मागे घेतील नी कोसळेल सरकार
हे त्याच्या गावीं नाही.

घटना आणि दुर्घटनांपासून बेखबर मूल चित्र काढतंय
रेखाटतंय एक नदी, कदाचित तलावही असेल..

एक होडी, हळूहळू वल्हवणारा नावाडी पण आहे..
किना-यावर चितारलीये एक झोपडी आणि कौलारातून
बाहेर पडतोय धूर..
हवेत दरवळतोय शिजणा-या
अन्नाचा सुवास...

चित्रात उगवलंय एक खजुराचं झाड,स्वछंद पाखरं उडताहेत
अर्धाच सूर्य!बहुदा अडकलाय टेकड्यांत कुठंतरी...

जरा इकडे बघा बरं!
काहीं माणसं कुदळ फावडी घेऊन कुठं निघालियेत..
कदाचित सूर्याला बाहेर काढतील..

टेकड्या खोदता खोदता सहज
चढतील खजुराच्या झाडावर
आणि उधळण करतील जमिनीवर मिठ्ठास दाणे..

लहान निरागस मूल चित्र काढतंय..
जगाच्या कागदावर आकार घेणा-या जीवनाच्या चित्रागत..

मूळ कविता--ब्रजेश कानूनगो
अनुवाद प्रयास--अनुराधा जामदार, भोपाळ

०००००

मूल कविताएँ- ब्रजेश कानूनगो

प्रस्तुति- स्वरांगी साने (वाट्सएप समूह- ‘माय मावशी)  

सम्पादन- अलकनंदा साने